#به قلم خودم

همیشه نگران گرسنگی کودک ام هستم.

بارها از مادرم شنیدم که میگفت:بچه ها به غذا خوردن همديگه حسودی می‌کنند.همیشه میگفت :بچه ها باید دو یا سه سال با هم تفاوت سنی داشته باشند.

وقتی دخترم به دنیا اومد پسرم شش سالش بود.

همیشه نگران گرسنگی پسرم بودم

هیچ وقت غذا را کامل نمی‌خورد.از صبح که از

خواب بیدار میشد مدام باید دنبالش راه

می‌افتادم و بهش گوشزد میکردم که غذا را

بخور،صبحانه بخور،چرا اینقدر کم میخوری،چرا

شام نمیخوری. . . . 

دوباره یاد حرف مامان افتادم.

(بچه ها به غذا خوردن همدیگه حسودی می‌کنند.)

ولی چرا پسرم به غذا خوردن دخترم حسودی نمیکرد؟

چند روز پیش دختر خواهرم که فقط یک سال از

پسرم بزرگتر هست مهمون کوچولوی خونه ما

شد.هم بازی پسرم شد .با همدیگه بازی

می‌کردند وسط بازی قهر می‌کردند بعد دوباره آشتی. . . 

موقع غذا هر دو سر سفره به بشقاب همدیگه نگاه می‌کردند.

هردو غذاشون را کامل خورده بودند.

دوباره یاد حرف مامان افتادم.

(بچه ها به غذا خوردن همديگه حسودی می کنند)

مشکل من تفاوت سنی زیاد پسرم با دخترم بود شش سال